Graviola: Informatie en eigenschappen

INFORMATIE EN EIGENSCHAPPEN VAN GRAVIOLA

Graviola groeide oorspronkelijk in het tropische gebied tussen Mexico en Brazilië. Na de ontdekking van Amerika was het één van de eerste vruchten die naar Europa werd overgebracht. Het is een kleine, groenblijvende, diep vertakte, tot 10 m hoge boom met roestkleurig behaarde jonge takken. En donkergroene, glanzende takken.

De vrucht lijkt sterk op de cherimoya uit dezelfde familie (A.cherimolia) en weegt 2 tot 4 kilo, De schil is glanzend donkergroen. Het vruchtvlees is zacht, wit tot lichtgeel met zwarte zaadjes.

In alle Amerikaanse landen is graviola erg populair, Met het vruchtvlees worden heerlijke ijsjes, drank en jam gemaakt. De vrucht moet geoogst worden voor ze rijp is.

TAXONOMIE VAN GRAVIOLA

Taxonomie:

Rijk: | Plantae |
Onderverdeling: | Magnoliophyta |
Klasse: | Magnoliopsida |
Orde: | Magnoliales |
Familie: | Annonaceae |
Geslacht: | Annona |
Soort: | A. muricata |
Graviola wordt ook gebruikt in fruitsap, likeur en jam. Ook de andere delen van de vrucht kunnen gebruikt worden, bijvoorbeeld:

De pure vrucht: Graviola (Annona muricata) kan uit het vuistje of in fruitsalade, vruchtensappen, ijsjes, desserts, merengue, mousse of taart gebruikt worden.
De bewerkte vrucht: Natuurlijke of diepgevroren pulp, nectar jam of puré wordt vaak gebruikt in (industrieel) vruchtensap. Zo produceert Guatemala vruchtensap in flessen en exporteert Mexico conserven met pitten. De pulp wordt bewaard in hermetische plastic zakjes, karton of in metalen containers. Wordt ook gebruikt in ijsjes, likeur, snoep en toetjes. Uitstekend ingrediënt voor fruitsalades en gourmet schotels. In Indonesië wordt de vrucht gekookt als bijgerecht of in soep, In Brazilië wordt de schil gebakken en geroosterd.

TRADITIONEEL GEBRUIK VAN GRAVIOLA-BLADEREN

Graviola wordt van oudsher gebruikt in de natuurgeneeskunde, ondermeer door de oorspronkelijke bevolking. Zo wordt thee van graviola in de Peruaanse Andes gedronken tegen verkoudheden, en het geplette zaadje wordt gebruikt om parasieten te doden. In het Peruaanse regenwoud worden de schors en de bladeren gebruikt tegen diabetes, en als kalmerend middel of tonicum voor het hart. In het Braziliaanse regenwoud wordt een thee met graviolabladeren gedronken tegen leverproblemen, en olie van de onrijpe bladeren wordt met olijfolie gemengd voor zalvingen tegen neuralgie, reuma en artritis. In Jamaica, Haïti en de Westelijke Andes wordt den de vrucht en het vruchtensap gebruikt tegen koorts, parasieten en om diarree te stoppen. De schors en de bladeren worden gebruikt tegen spasmen, voor het hart en tegen de griep, hoest, astma, hoge bloeddruk en parasieten.

Verhelpt maagzuur en verstopping, bevordert de darmflora. De pulp bevordert de spijsvertering de graviola. De rijpe vrucht heeft diuretische eigenschappen, en helpt bloed in de urine en euretritis te voorkomen.

Verhelpt krampen en diarree, dysenterie, dyspepsie, koorts, griep, hoge bloeddruk, slapeloosheid, nierpijn, stress, hartkloppingen, pediculose, ringwormen en inwendige zweren. Antibacterieel, spasmenwerend, adstringerend, koorts-en insektenwerend., bloeddrukverlagend,. Kalmeert borst en maag, verwijdt de bloedvaten.

Alle delen van de plant worden gebruikt in de plantgeneeskunde. Graviola helpt tumoren en parasieten of wormen (antihelminticum) te voorkomen. Het werkt als anti-epilepticum, is koortsverlagend, spasmenwerend, digestief en verlaagt de bloeddruk.

OPMERKINGEN EN TEGENINDICATIES

Graviola kan de werking van antidepressiva en medicijnen voor hart en bloeddruk verstoren, alsook medicijnen die MAO remmen.

Co-enzymQ10 kan het effect van graviola tegenwerken. Co-enzym Q10 is nodig voor oxidatieve fosforylatie, terwijl graviola deze tegenwerkt.